Ik zie dat je normaal was afwezige wat strengere blik veranderd je gaat wat rechterop zitten, je ogen stralen, een lach op je gezicht en elk liedje wat je kent zing je de stukjes die je kent uit volle borst mee. En met grote regelmaat zeg je lachend wat mooi deze heb ik allang niet meer gehoord, dat was pas muziek.

Vanaf dat moment zet ik standaard de muziek aan als ik binnen kom, en elke keer vind je het weer geweldig en zingt alles wat je kent mee.

Zo ook deze week, ik kom binnen zet mijn boxje aan en zet hem op de achter tafel, en ik ga in de keuken de medicatie pakken. Ik hoor je zingen als ik de kamer in kom geef je nog maar eens aan dat dit wel hele mooie muziek is en hoe ik dat toch in dat boxje krijg, helemaal uitleggen heeft geen meerwaarde dus ik hou het op.

Dat heeft mijn man voor mij gemaakt zodat jullie de muziek van vroeger kunnen luisteren. Dat heeft hij goed gedaan, het is echt mooi en een grote glimlach verschijnt op je gezicht.

Je interesse op die manier maakt dat ik je dochter aan het einde van mij route bel, ik vertel over de waardevolle momenten als de muziek aan staat, want je verteld veel van vroeger door de muziek, ook het meezingen de mooie grote glimlach en goede zin benoem ik hierbij. Ik leg ik de 15-25 regel uit.