19 maart 2020– de persconferentie van Rutte en de Jonge- de tijd staat stil …..“Alle verpleeghuizen en kleinschalige woonvormen voor ouderen gaan onmiddellijk op slot voor bezoekers” De woorden dreunen door in mijn hoofd-  ik mag vanaf nu mijn vader niet meer bezoeken.

Dit is echt een grote schok, niet alleen voor mij maar voor iedereen die er mee te maken heeft. Dat zich daarna een stille ramp voltrok is bij ieder op het netvlies gebrand en een grote kras op de ziel van iedereen die betrokken is bij het verzorgen van onze dierbaren in verpleeghuis en instelling.

Een dag later, 20 maart, kwam ik in mijn eigen huis, waarschijnlijk als gevolg van opgebouwde stress, ongelukkig ten val en liep een hersenschudding op.

Op advies van de huisarts moest ik rust nemen, voorlopig niet werken en in de gaten houden of ik geen restverschijnselen kreeg. Vanaf die tijd is thuisblijven en werken aan mijn conditie het enige wat ik nog kan.

De Tai chi lessen in groepsverband die bijdragen tot verbetering van conditie en het immuunsysteem werden ook door de overheid verboden.

Gelukkig maakte mijn Tai Chi lerares een video met oefeningen zodat ik thuis ermee aan de slag kon.

De eerste weken durfde ik mijn erf niet af, maar ik ben bijenhoeder en bijen kunnen heel goed voor zichzelf zorgen, maar ik wilde weten of ze er nog goed bij stonden.

Dus ging ik begin april j.l toch maar op mijn fiets rechtstreeks naar de plek waar mijn bijen wonen en daar kwam ik tot rust. Mijmeren, naar muziek luisteren, Tai Chi oefeningen doen en genieten van de stilte.

Ook de uitbundigheid van de natuur riep mij weer tot de orde, dankzij de stop op vliegverkeer was ook de lucht schoner en hoorde ik de vogels weer. Natuurgeluiden zijn een goed medicijn tegen onrust in mijn hoofd en mijn lijf.

De bijen hebben mij door deze moeilijke tijd heen geloodst, zij gaan onverstoorbaar door met waarvoor zij op aarde zijn. Ze worden niet voor niets wel de gezanten van de Hemel genoemd.

Ze blijven met grote nauwkeurigheid en noeste ijver het broednest verzorgen door stuifmeel, nectar, water en propolis te verzamelen.

Veel mensen zeggen over de bijen dat het slecht gaat met ze, dat klopt ook wel, maar daar zijn bijen en andere bloemzoekende insecten niet mee gebaat, bijen kunnen bijna alles zelf, behalve bloemen zaaien en bomen planten.

Dat is de taak van de mens en als iedereen een plekje in tuin of balkon inzaait wordt de wereld vast een stukje mooier en kleurrijker.

Al mijmerend kwam de volgende gedachte bij mij op: Het bijenvolk doet mij heel veel denken aan onze kwetsbare mensen, mensen met dementie, dit is nodig: Oprechte aandacht, zorg en welbevinden, de juiste lichaamstemperatuur, het juiste herkenbare en veilige voedsel, rust en regelmaat, zachte muziek, natuurgeluiden.

Ook honingbijen reageren op muziek, als ik de bijen benader zing ik meestal voor ze (soms een Hebreeuws liedje dat ik pas geleerd heb)

Het kan een eenvoudig liedje zijn en als ik de tekst even niet meer weet dan neurie ik die, dat maakt me rustig en zo kan ik mijn volle aandacht aan de bijen geven meestal door er gewoon maar te zijn………

Roosje van Solinge
Bijenhoeder en gastvrouwe bij de ZintuigenHerberg