Schrijf je in voor de nieuwsbrief en ontvang elke maand MuziekGeluk in je mailbox
Omdat onze organisatie belevingsgerichte zorg hoog in het vaandel heeft staan, koken wij regelmatig samen met onze bewoners, verse soep. Op een van deze gezellige ochtendjes, zitten onze dames al soepballen draaiend te mijmeren met elkaar welke soep het lekkerst is.
Ook vertelt een dame over de varkens die dan vroeger werden geslacht en dat zij daar vaak bij moest helpen. Om daarna met een varkenspoot een lekkere pan erwtensoep te maken. Wij maken vandaag samen verse rundvleessoep.
Terwijl de heerlijke geur van rundvleessoep zich over de afdeling verspreidt, schenk ik voor de dames nogmaals koffie in. Als ik de koekjestrommel pak, kijk ik de kring rond. Wat een gezelligheid op deze vroege ochtend.
Al keuvelend en genietend van de koffie met koek, worden nog wat ideetjes uitgewisseld over het maken van een lekkere soep.
Aan de andere tafel zijn inmiddels twee dames aangeschoven. Eén van deze twee dames is erg onrustig en begint met haar beker op tafel te tikken.
De andere dame stoort zich daar zichtbaar aan en roept hard: “Houd daarmee op”. Waarna de tikkende bewoonster nu ook om haar schoonzoon begint te roepen.
De andere dame wordt nog bozer en roept: “Houd toch stil.” Dit is als olie op het vuur, de tikkende bewoonster begint nu nog harder te tikken en te roepen.
Dreigend staat de andere dame op, al roepend: “stil zeg ik”. Terwijl zij richting de tikkende dame loopt. Voordat dit escaleert loop ik snel in de richting van de ruziënde dames en begin te zingen.
“Ik heb je voor het eerst ontmoet, daar bij de waterkant, daar bij de waterkant, daar bij de waterkant”.
Al zingend zoek ik snel dit liedje op in mijn mobiel. Ik weet dat de tikkende dame gek op dit lied is. Als ik het lied heb gevonden, zet ik deze aan en zet mijn mobiel op tafel tussen de dames in.
De dame in de rolstoel kijkt op, stopt met tikken en roepen en er verschijnt een glimlach rond haar lippen. Waarna ze mee begint te zingen.
De andere dame kijkt mij aan en ook zij begint tot mijn verbazing mee te zingen. Terwijl zij weer plaats neemt op haar stoel.
Vanuit de tafel waar de gezellig keuvelende dames zitten, begint een dame mee te klappen. Dit werkt zo aanstekelijk dat de hele tafel mee klapt op de maat van de muziek.
En ik sta te genieten, met volle teugen. Terwijl ik tevreden denk: Waar de juiste muziek al niet goed voor is. (Een tikkeltje verbaast dat het dus zelfs kan werken om ruzie te verzoenen.)
Deze ruzie is door muziek omgebogen in een gezellige ochtend. En dat is ook de kracht van muziek. En och wat maakt het uit als wij dan iets later de soep gaan eten. Want de soep was dubbel zo lekker.
Er was een gezellige sfeer tijdens de lunch. Ik vertelde nog wie de balletjes had gedraaid. Eén dame schoot in de lach, vond dit wel heel leuk klinken: balletjes draaien.
Lionne