Schrijf je in voor de nieuwsbrief en ontvang elke maand MuziekGeluk in je mailbox
Schrijf je in voor de nieuwsbrief en ontvang elke maand MuziekGeluk in je mailbox
100 jaar, bijna 101 ben je als je voor het eerst bij ons in zorg komt, het is maar een tijdelijk zorg moment, je bent hier namelijk op vakantie. Samen met een nichtje er even lekker tussen uit.
Jullie hebben voor een week een huisje gehuurd op de camping. Ik rijd tot aan de slagboom en druk op de bel, als het goed is mogen wij als we zorg komen verlenen het vakantiepark oprijden.
De slagboom gaat open, ik volg de route die ik op heb gekregen maar het valt niet mee, na wat heen en weer rijden en zoeken bereik ik dan eindelijk jullie huisje.
Ik stap uit mijn auto, het miezert een beetje, ik loop snel richting het huisje, ik kijk door het raam waar ik langs af kom. Ik zie een wat voorover gebogen slanke man met een vrolijke uitstraling en een nog dikke bos wit haar genieten van zijn beschuitje met hagelslag.
Ik klop aan, een vrolijke wat zenuwachtig lijkende dame van begin zestig opent de deur. We geven elkaar een hand en stellen ons voor. Kom gauw binnen zegt ze, het is inderdaad wat fris het is herfst het waait maar regent nu gelukkig niet hard.
Ze vraagt of ik mij mijn schoenen uit wil doen, de dame is nogal van het alles klinische schoon houden. Ik leg uit dat ik er ben om dhr. te begeleiden bij het douchen en dat dit echt niet gaat op mijn kousen.
Maar ik kan wel wat extra blauwe slofjes uit de auto halen en neerleggen zodat ik en mijn collega’s deze bij binnenkomst aan kunnen doen.
Ik loop achter haar aan naar de kamer/keuken. Met een harde stem zegt ze OOMPJE de zuster is er, je lacht, geniet en kijkt niet op of om en neemt nog een hap van je beschuit. Nu nogmaals met een nog iets hardere stem herhaald ze OOMPJE de zuster is er.
Je lijkt uit een soort trans te komen kijkt opzij met kleine pret oogjes en neemt me van boven tot onder op dan komt er een grote mooie glimlach op je gezicht je knikt een keer kijkt weer voor je en geniet verder van je beschuitje, rijkelijk belegd met hagelslag wat je zo lekker vind.
En beetje verwennen mag wel he zegt het nichtje een beetje lachend maar toch wat verontschuldigend. Als je weer een hap genomen hebt gaan beide armen een stuk omhoog en je handen maken het gebaar van een dirigent, je hoofd gaat vrolijk op en neer mee, je bent vrolijk en hebt kennelijk een leuk deuntje in je hoofd.
Terwijl jij lekker geniet van je beschuitje en kopje thee krijg ik vervolgens het strakke werkschema van je nicht te horen, wat de bedoeling is en in welke volgorde, dit steekt volgens haar nog al precies, dit lijkt mij meer overigens meer iets wat zij graag wil als dat het noodzaak is.
Al gauw zal blijken dat je nichtje een bijna dwangmatige manier van alles in banen lijden heeft en het is niet gauw goed.
Een extra druk voor ons, het is altijd lastiger iets volgens iemand anders zijn volgorde te moeten doen in plaats van je eigen manier van werken, daar hoef ik namelijk niet over na te denken want dat gaat op een natuurlijke logische ingedeelde manier. Maar ik ga me best doen en kijk wat haalbaar is en stellen anders langzaam bij.
Je woont in zuid Holland hebt geen kinderen, je bent een echte oude vrijgezel, en dus nooit getrouwd geweest, zover ik begrijp ook echt nooit een relatie gehad, net als jou nichtje overigens die is ook altijd alleen gebleven. Jullie lijken in vele opzichten op elkaar.
Je was leraar en gaf geschiedenisles, les geven was je lust en leven. Je verteld er tijdens de zorgmomenten nog steeds met veel passie over, je was ook nog eens een geliefde leraar. Dat bleek wel toen je 100 werd, er zijn toen veel oud leerlingen bij je langs geweest, je kende ze niet meer maar vond de aandacht geweldig.
Je nichtje heeft als een van je weinige familie leden zich over je ontfermt. Ze neemt jou 2 tot 3 maal per jaar mee op een kleine vakantie, daarnaast bezoekt ze je met enige regelmaat bij je thuis, en zorg dat alles omtrent de zorg goed verloopt ondanks dat ze best een eindje bij jou uit de buurt woont.
Jullie hebben en echte klik en dat is ook goed te zien. Ze zorgt goed voor je, misschien zelfs wel iets te goed.
Ik ben geheel op de hoogte van wat moet gebeuren, jij hebt je beschuitje en thee inmiddels op. Ik loop naar de tafel en vraag of je met me mee gaat.
Ik moet hard en duidelijk praten je hebt je gehoor apparaten nog niet in en je hoort slecht, ook je zicht is niet optimaal, verder loop je slecht hebt licht urine verlies en nog wat kleine mankementen gerelateerd aan je leeftijd verder lijkt wel nog wel mee te vallen. Je hebt in ieder geval nog heel veel levens vreugde.
Je staat op haakt jou arm in de mijne, je kijkt scheef omhoog kijkt me aan met je pret oogjes geeft me een brede glimlach en al zingend loop je mee naar de badkamer.
Zingen doe je de hele dag, liedjes uit je jeugd maar ook hele ondeugende en zelf heb je dan het meeste plezier. Je ben een lieve aandoenlijke vrolijke goedlachse cliënt. Het is dan ook altijd fijn te zien dat je weer in mijn route staat.
Ik help je om je ochtend jas uit te doen, je maakt een overdreven bibberend geluid brrrr koud zeg je en maakt om dit nog eens te verduidelijken overdreven kouwelijke bewegingen met je lichaam………, de rest moet toch ook nog echt uit we gaan douchen, we zeg je ondeugend, jou mimiek daarbij is goud waard en doet me laten lachen, nee sorry vandaag douche ik niet mee.
Je bent duidelijk geen fan van douchen, je bent eerder mager dan slank je hebt niet veel vet meer, ik snap wel dat je het koud hebt. Toch staat de verwarming en de douche aan en de eigenlijk veel te kleine badkamer is reeds gevuld met warme stoom.
Je stapt in de douche bak en neemt plaats op het krukje als het water over je lichaam stroomt begin je weer uit volle borst de ietwat pikante liedjes te zingen en hebt de grootste lol. Het is een kostelijk tafereel want tijdens het zingen zwaai je op de maat mee met beide handen en ook je voeten tikken in de maat mee op de grond.
En beetje verwennen mag wel he zegt het nichtje een beetje lachend maar toch wat verontschuldigend. Als je weer een hap genomen hebt gaan beide armen een stuk omhoog en je handen maken het gebaar van een dirigent, je hoofd gaat vrolijk op en neer mee, je bent vrolijk en hebt kennelijk een leuk deuntje in je hoofd.
Terwijl jij lekker geniet van je beschuitje en kopje thee krijg ik vervolgens het strakke werkschema van je nicht te horen, wat de bedoeling is en in welke volgorde, dit steekt volgens haar nog al precies, dit lijkt mij meer overigens meer iets wat zij graag wil als dat het noodzaak is.
Al gauw zal blijken dat je nichtje een bijna dwangmatige manier van alles in banen lijden heeft en het is niet gauw goed.
Een extra druk voor ons, het is altijd lastiger iets volgens iemand anders zijn volgorde te moeten doen in plaats van je eigen manier van werken, daar hoef ik namelijk niet over na te denken want dat gaat op een natuurlijke logische ingedeelde manier. Maar ik ga me best doen en kijk wat haalbaar is en stellen anders langzaam bij.
Je woont in zuid Holland hebt geen kinderen, je bent een echte oude vrijgezel, en dus nooit getrouwd geweest, zover ik begrijp ook echt nooit een relatie gehad, net als jou nichtje overigens die is ook altijd alleen gebleven. Jullie lijken in vele opzichten op elkaar.
Je was leraar en gaf geschiedenisles, les geven was je lust en leven. Je verteld er tijdens de zorgmomenten nog steeds met veel passie over, je was ook nog eens een geliefde leraar. Dat bleek wel toen je 100 werd, er zijn toen veel oud leerlingen bij je langs geweest, je kende ze niet meer maar vond de aandacht geweldig.
Je nichtje heeft als een van je weinige familie leden zich over je ontfermt. Ze neemt jou 2 tot 3 maal per jaar mee op een kleine vakantie, daarnaast bezoekt ze je met enige regelmaat bij je thuis, en zorg dat alles omtrent de zorg goed verloopt ondanks dat ze best een eindje bij jou uit de buurt woont.
Jullie hebben en echte klik en dat is ook goed te zien. Ze zorgt goed voor je, misschien zelfs wel iets te goed.
Ik ben geheel op de hoogte van wat moet gebeuren, jij hebt je beschuitje en thee inmiddels op. Ik loop naar de tafel en vraag of je met me mee gaat.
Ik moet hard en duidelijk praten je hebt je gehoor apparaten nog niet in en je hoort slecht, ook je zicht is niet optimaal, verder loop je slecht hebt licht urine verlies en nog wat kleine mankementen gerelateerd aan je leeftijd verder lijkt wel nog wel mee te vallen. Je hebt in ieder geval nog heel veel levens vreugde.
Je staat op haakt jou arm in de mijne, je kijkt scheef omhoog kijkt me aan met je pret oogjes geeft me een brede glimlach en al zingend loop je mee naar de badkamer.
Zingen doe je de hele dag, liedjes uit je jeugd maar ook hele ondeugende en zelf heb je dan het meeste plezier. Je ben een lieve aandoenlijke vrolijke goedlachse cliënt. Het is dan ook altijd fijn te zien dat je weer in mijn route staat.
Ik help je om je ochtend jas uit te doen, je maakt een overdreven bibberend geluid brrrr koud zeg je en maakt om dit nog eens te verduidelijken overdreven kouwelijke bewegingen met je lichaam………, de rest moet toch ook nog echt uit we gaan douchen, we zeg je ondeugend, jou mimiek daarbij is goud waard en doet me laten lachen, nee sorry vandaag douche ik niet mee.
Je bent duidelijk geen fan van douchen, je bent eerder mager dan slank je hebt niet veel vet meer, ik snap wel dat je het koud hebt. Toch staat de verwarming en de douche aan en de eigenlijk veel te kleine badkamer is reeds gevuld met warme stoom.
Je stapt in de douche bak en neemt plaats op het krukje als het water over je lichaam stroomt begin je weer uit volle borst de ietwat pikante liedjes te zingen en hebt de grootste lol. Het is een kostelijk tafereel want tijdens het zingen zwaai je op de maat mee met beide handen en ook je voeten tikken in de maat mee op de grond.
Ik hang onder tussen je mooie witte hemd en witte ouderwetse onderbroek met gulp over de verwarming net als de handdoeken en je sokken. Dan zijn ze straks lekker warm bij het afdrogen en aandoen.
Ik was je haren en zeep je in spoel je af jij blijft onder tussen vrolijk door zingen, de liedjes die ik ken (dat zijn er tegen het einde van jou vakantie best veel) zing ik mee, het is een gezellige boel in de badkamer.
Dan gaat toch echt de kraan uit, en ondanks de warme handdoek en onder kleding vind je het maar koud, en je bent blij dat na de steunkousen, kleren en haren kammen en gebit poetsen en gehoorapparaten weer in, allemaal weer klaar is.
Ik geeft je je wandel stok aan en je loopt terug naar de kamer, neemt plaats op de stoel en slaat de krant die op tafel ligt open, later blijkt dit een automatische handeling te zijn die je gewend bent want de krant lezen gaat allang niet meer.
Ik droog de douche uit en ruim al het gebruikte weer netjes op. je nichtje komt alles even inspecteren en geeft aan dat het goed is, ze sopt de douche straks toch nog geheel uit……… dit doe ik altijd als Oompje gedoucht heeft.
Ik vraag me gelijk af waarom ik dan de douche moet opruimen en uitdrogen, tijdrovend en ook nog onzinnig dat ga ik de volgende keer dus anders aanpakken.
Fris gedoucht en nog steeds vrolijk maar nu wel een stuk vermoeider zit je aan de keuken tafel, ik meen zelfs even te zien dat je zit te knikkebollen. Zelf lijkt je dit ook door te hebben en begint ineens uit het niets weer uit volle borst te zingen.
Ik neem voor vandaag afscheid, loop weer terug naar mijn auto langs het zelfde raam, ik kijk naar binnen en dat is maar goed ook want jij zit helemaal klaar om mij uitgebreid uit te zwaaien.
Dit zal vanaf dan ook een vast ritueel worden bij het komen en gaan.
Ik mag je met enige regelmaat verzorgen en kijk er iedere keer weer naar uit, want naast de liedjes die je zingt kan je ook mooi en vol passie vertellen over geschiedenis en het les geven op school, je leerlingen dat was je lust en je leven. Je zou denk niet eens tijd hebben gehad voor een vrouw en kinderen.
Gesprekken over dagelijkse dingen van het heden gaan niet, dementie heeft toch al zijn intrede gemaakt en blijkt al verder te zijn als zo op het eerste oog leek. Zolang je zingt en vertelde over het lesgeven en jij de controle hebt lijkt het wel mee te vallen, maar op open vragen komt geen antwoord je begint dan meestal te zingen of noemt een gedichtje, of limerick.
Aangezien jij altijd zo vrolijk bent en graag zingt heb ik jou tijdens de zorgmomenten een nieuw liedje geleerd, zonder dat jou nichtje dit wist, en heel toepasselijk liedje een die op je lijf geschreven was. Van Alfred Jodocus Kwak
“Ik ben vandaag zo vrolijk
Zo vrolijk zo vrolijk
Ik ben vandaag zo vrolijk
Zo vrolijk was ik nooit!”
Na een paar keer oefenen had je hem onder de knie, je vond het zo’n leuk liedje dat je hem maar bleef zingen met een twinkeling in je ogen en een grote glimlach op je gezicht, en je wordt vrolijker en vrolijker. Je nichtje was zeer verbaasd dat je nog een nieuw liedje had geleerd en zag er de lol wel van in, en oefende met je door.
En toen was de vakantie alweer om, en tijd om de reis naar huis weer te gaan maken. We nemen afscheid en ik hoop je je volgende vakantie weer te ontmoeten. later die dag kreeg ik een bericht van je nichtje dat je de reis van 1,5 uur alleen maar uit volle borst en trommelend op het dashboard “ik ben vandaag zo vrolijk” had gezongen.
Met je 101ste verjaardag hebben we je een hele grote verjaardagskaart gestuurd met alle collega’s erop, en wat vond je hem mooi. Je hebt hem weken in je vensterbank laten staan, of je ook echt door dat wij dat waren …….. dat denk ik niet.
In het voorjaar ben je weer een weekje met je nichtje op vakantie. Je hebt helaas behoorlijk ingeleverd lopen gaat moeizaam, gehoor en zicht en gewicht is nog verder achteruit gegaan.
Zingen doe je nog steeds maar een stuk minder, wel is ik ben vandaag zo vrolijk een van je favorieten geworden. Samen zingen we deze tijdens dan ook uit volle borst tijdens de zorg momenten.
Dit zal de laatste keer zijn dat je je met je nichtje op vakantie was, en wij samen hebben gezongen. Er komt een mail dat het niet zo goed met je gaat en als snel volgt de mail dat Oompje aan zijn laatste reis begonnen is.
Aangezien jou nichtje hier in de buurt woont en de uitvaart ook hier zal zijn, maakt dat ik er bij aanwezig mag en kan zijn. Een mooie klein besloten afscheid, klassieke muziek, verhalen en anekdotes door een neef, ook je nichtje neemt nog even het woord maar het valt haar zwaar. Ze gaat je heel erg missen ze deed veel voor je en zal nu in een gat vallen.
Het blijft altijd weer bijzonder dat je iemand bij een afscheid door de vertelde verhalen pas echt lijkt te leren kennen. Tijdens de dienst dwaalt mij gedachte met regelmaat af ik voel een glimlach op mijn gezicht komen, en zie ik je voor me, met je ondeugende pret oogjes en je mooie brede lach, op de maat zwaaiende handen en tikkende voeten op de grond en hoor ik je nog een keer luidkeels zingen
“Ik ben vandaag zo vrolijk zo vrolijk………..”
Essie
PS: Wil je meer verhalen uit Essie’s wijk weten? Ze kunt ze lezen op Essie’s Wijkblogs op FB
Oprichter MuziekGeluk | Trainer I FAB ambassador | innovator, Ignar maakt het zorgen voor mensen met dementie gemakkelijker en leuker. Hij is gepassioneerd over favoriete muziek voor iedereen – innovatie - zorg - en Rotterdam.
