Muziek bij revalidatie

Music therapy in physical medicine and rehabilitationStanley Paul, David Ramsey Conclusion: The therapeutic effects of music are being recognized increasingly in the field of rehabilitation medicine. More music therapists are being employed in physical medicine and rehabilitation centres, with the goal of using music therapy services to assist in the physical recovery and health maintenance of clients. In spite of the benefits of physical rehabilitation programs, client participation to their full potential is often not observed. Music encourages participation in exercises and activities. Music can ease the discomfort and difficulty associated with exercise and therapy activities, and help ensure consistent participation. One of the goals of the music therapist is to provide a means for the client to express him/herself in a musical activity. Music therapy and rehabilitation medicine are starting to find a common niche in working together with clients who have various neurological, orthopaedic, and paediatric conditions. Therapeutic application of music in rehabilitation contributes to the quality of life of individuals with disabilities. Combined goals could include improving strength, range of motion, balance, communication, and cognition. Continued efforts in clinical practice and research will build on the information already available to further define possible applications of music therapy in rehabilitation, and its outcome and benefits. Occupational therapists can use the therapeutic medium of music, and the services of the music therapy discipline, in assisting clients to maximize their functional independence in their daily occupational roles. Lees hier het volledig artikel Music therapy in rehabilitationJoanna Strzemecka Conclusion: The use of music therapy in the rehabilitation is huge, but little appreciated. Music therapy is a method of cost-effective, non-invasive where it no reported its side effects. There are small number of studies and publications on the use of music as a form of rehabilitation. Lees hier het volledig artikel Wil je meer weten over het inzetten van muziek? Volg een MuziekGeluk training.  vertel het verder: Facebook Twitter Envelope Linkedin Instagram Whatsapp

Muziek bij kanker

Music therapy in supportive cancer careMalgorzata Monika Stanczyk Conclusion: Cancer disrupts social, physical and emotional well-being and results in a range of emotions, including anger, fear, sadness, guilt, embarrassment and shame. Music therapy is a part of a complementary medicine program in supportive cancer care which accompanies medical treatment. There are many benefits of music therapy for cancer patients—interactive music therapy techniques (instrumental improvisation, singing) as well as receptive music therapy techniques (listening to recorded or live music, music and imaginary) can be used to improve mood, decrease stress, pain, anxiety level and enhance relaxation. Music therapy is an effective form of supporting cancer care for patients during the treatment process. It may be also basic for planning effective programs of rehabilitation to promote wellness, improve physical and emotional well-being and the quality of life. Lees hier het volledige artikel The use of music therapy during the treatment of Cancer patients: a Collection of evidencConstance Boyde,  Ulrike Linden,  Katja Boehm, Thomas Ostermann, Conclusion: The use of music therapy in the integrative treatment of cancer patients is a therapeutic option whose salutogenetic potential is shown in many case studies such as those presented here. Study results, however, did not draw a conclusive picture of the overall effect of music therapy. In addition to further clinical trials, the evidence mosaic should be complemented with qualitative studies, single case descriptions, and basic research.the use of music therapy during the treatment of Cancer patients: a Collection of evidence Background: Music therapy is one of the oldest forms of creative art therapy and has been shown to have effects in different clinical and therapeutic settings, such as schizophrenia, pain, cardiovascular parameters, and dementia. Lees hier het volledig artikel The effectiveness of music in relieving pain in cancer patientsHuang, Good, Zauszniewski CONCLUSIONS: Offering a choice of familiar, culturally appropriate music was a key element of the intervention. Findings extend the Good and Moore theory (1996) to cancer pain. Soft music was safe, effective, and liked by participants. It provided greater relief of cancer pain than analgesics alone. Thus nurses should offer calming, familiar music to supplement analgesic medication for persons with cancer pain. lees hier het gehele onderzoek Wil je meer weten over het inzetten van muziek? Volg een MuziekGeluk training.  vertel het verder: Facebook Twitter Envelope Linkedin Instagram Whatsapp

Muziek is het Toverwoord

Muziek is het Toverwoord Toen u bij ons kwam wonen, was u een gevatte man met veel humor en altijd in voor een geintje. U vertelde graag over uw leven. Uw werk in de bouw, het bespelen van de klarinet, uw vrijwilligerswerk bij een museum. Hoe meer de dementie u in de greep kreeg, hoe moeilijker dit voor u werd. Ik heb verdriet bij u gezien, onmacht en daardoor boosheid, soms had ik het idee dat u uw zelf in de weg zat. Dat is zo triest om te zien, dat dementie op die manier grip krijgt op een mens. En een mist optrekt tussen de personen om u heen en u als persoon achter de dementie. Omdat ik u van begin af aan ken, wist ik dat u nu verhalen vertelt, die niet helemaal meer kloppen. Het doet mij verdriet om te zien wat die vervelende ziekte kan aanrichten. Waar u eerst nog het liefst dagelijks mee naar buiten ging voor een wandeling. Zit u nu in een rolstoel en heeft u hulp nodig om ergens te kunnen komen. Steeds vaker vraagt u na het eten of u naar uw kamer mag. U wordt dan onrustig en blijft deze vraag herhalen, soms vergeet u dan dat er nog eten of drinken voor u staat. Ik weet dat u altijd graag onze muziekavondjes bijwoonde en dat u dan altijd vrolijk meedeed, u was dan gezellig aanwezig. Als ik op een ochtend de huiskamer binnenkom en zie dat u daar bent, grijp ik mijn kans. Ik weet u met koffie en iets lekkers nog even op de huiskamer te houden. En de rust bij u te bewaren. Als ik dan muziek uit uw jeugd aanzet, zie ik een twinkeling in uw ogen verschijnen. Bij het lied: “Hoe jij heette dat ben ik vergeten“, zingt u enthousiast mee. (Corry Konings) Niet 1x heeft u gevraagd of u naar uw kamer mocht. U bent gebleven tot na de lunch en liet u meevoeren op de tonen van de muziek. Als wij een dag later onze gezamenlijke muziekavond willen gaan starten, bent u op uw verzoek weer op uw kamer. (als ik de huiskamer binnenkom.) Dus vraag ik aan de zorg of zij willen vragen of u ook wilt komen. En ik vertel dat u de dag ervoor zo goed reageerde op de muziek. Om de rust te creëren, startten wij alvast, zodat de tonen van de muziek u kunnen motiveren en de mist van dementie doet vervagen. Als u de huiskamer wordt binnen gebracht groet u ons dan ook vrolijk, de muziek doet zijn werk. Ik besluit deze avond er wat instrumenten bij te pakken. U krijgt een tamboerijn die u heftig mee laat klingelen op de muziek. U zit breed lachend in uw rolstoel en heeft er duidelijk schik in. Als wij voor een Feyenoord fan hand in hand gaan draaien, zingt u vrolijk mee, u zingt: “ Hand in hand karbonade” en uw ondeugende oogjes twinkelen van plezier. Dan komt het lied: “O wat ben jij mooi.” U laat de tamboerijn flink rammelen en roept gevat: “maar nu niet meer.” Elke keer als dat refrein komt dan komt u erachteraan met: “ maar nu niet meer.” Wat een schik , wat een plezier. U vraagt niet 1x of u naar uw kamer mag. U geniet , met volle teugen. Als wij daarna nog een borreltje schenken, is voor u het feest compleet. Dit is goud, zo vrolijk, zo blij rammelt uw tamboerijn. Vlug maak ik een paar foto’s van u. Als aan het einde van de avond de zorg u komt halen en vraagt hoe uw avond was, zegt u: “matig.” Ik lach en weet wel beter. De mooie foto’s zijn het bewijs. Hoe leuk is het dan dat de zorg in het dossier vermeldt dat u zo heeft genoten en dat uw familie de foto’s toegestuurd krijgt. Dat vind ik nou warme zorg, ook stilstaan bij de familie. Het zijn de kleine dingen die het doen. Kleine moeite, enorm groot plezier. En dat is ook de kracht van de muziek. Muziek is het toverwoord, muziek gaat verder waar woorden tekort schieten. Muziek weet de dementie te bespelen. Even lachen, even plezier, even dat geluksmomentje, even is dementie naar de achtergrond. Ik wens iedereen hele fijne feestdagen toe. Ook al zijn ze wat anders dan normaal. Stay safe, kijk naar elkaar om, juist in deze dagen en maak er wat van. Weet dat de zorgkanjers met hun gouden hart altijd aan het werk zijn, ook met de feestdagen. Dus ook al is het niet de kerst of oud en nieuw wat je gehoopt had. Een klein gebaar, kan al heel veel doen. Een goed uiteinde en een heel goed en gezond begin van het nieuwe jaar. Een jaar waarin al jullie wensen uit mogen komen. Een jaar waar veel muziek inzit. Dat wens ik jullie van harte toe. Liefs Lionne

Kerst-lantaarntje zelf maken

Een kerst-lantaarntje geeft bewoners een warm welkom bij de kerstmaaltijd. Je eigen plekje verlicht met een kerst-lantaarntje met jouw foto erop.

Tango der herinnering

Tango der herinnering Eerder dit jaar is je man overleden met wie je heel lang samen was. De laatste maanden van zijn leven hadden veel impact op je. Als echtgenote voelde je je heel verantwoordelijk voor zijn welzijn en welbevinden. Je man had veel hulp nodig en ondanks dat de professionele zorg volgens zorgplan voor hem zorgde, deed je nog behoorlijk veel. Boodschappen doen, de warme maaltijd verzorgen en het ontbijt klaarmaken. En tussendoor zorgde je er ook voor dat hij op tijd zijn drinken kreeg. Sinds zijn dood is je bestaan een stuk leger geworden. De dagen duren langer en je hebt moeite om je dag goed in te vullen. Het wordt naarmate de tijd vordert steeds duidelijker dat je alleen bent en dat je levensgezel, je maatje en je partner nooit meer terug zal komen. Tijdens een avonddienst kom ik bij je binnen. Je zit in je stoel en kijkt tv. Ik loop naar je toe en begroet je. ‘Neem plaats Tiana’, zeg je terwijl je naar de stoel schuin tegenover je wijst. Ik neem plaats en vraag hoe het met je gaat. Je zegt goed, maar je blik zegt het tegenovergestelde. Dit benoem ik en je geeft aarzelend toe dat je je man heel erg mist en de leegte van de dag moeilijk vindt te accepteren. Natuurlijk krijg je bezoek van de kinderen en de kleinkinderen. Maar het is niet hetzelfde als het samenzijn met je man. Ik vraag je wat voor jou speciale herinneringen zijn aan je man en jullie tijd samen. Dit doe ik met een reden om het moment van eenzaamheid voor even te kunnen doorbreken. Je kijkt omhoog, denkt een moment na en zegt dan vervolgens heel beslist ‘dansen’. Terwijl je dat zegt zie ik je ogen oplichten en je sombere stemming een beetje verdwijnen. Stijldansen?’, vraag ik terwijl ik me er een voorstelling van probeer te maken hoe mevrouw en haar man in hun jongere jaren over de dansvloer zwierden. ‘Nee, de tango!’ is het antwoord van mevrouw. ‘We gingen als eersten de dansvloer op en kwamen er als laatste paar weer van af.’ Terwijl mevrouw me vervolgens in detail vertelt hoeveel plezier zij en haar man aan het dansen hebben beleefd en dat ze met enige regelmaat een avondje gingen dansen, scroll ik met mijn vinger over Spotify op zoek naar tango muziek uit de jaren 60. Eenmaal deze gevonden speel ik deze af en observeer ik de reactie van mevrouw. Mevrouw doet haar ogen dicht en luistert heel aandachtig met een glimlach op haar gezicht naar de muziek. En terwijl ze dat doet zie ik haar vingers op haar benen bewegen en beweegt ze mee op de melodie. Even later doet ze haar ogen weer open en vertelt ze me hoe fijn die jaren waren en hoezeer ze samen hebben genoten. ‘Dat is een prachtige herinnering aan uw man zeg ik en fijn dat u deze gebeurtenis uit uw leven met mij wilt delen.’ Misschien dat het horen van de tango u wat troost kan bieden in deze moeilijke tijd en wellicht is het een idee om eens vaker muziek te draaien in uw appartement. De apparatuur om muziek af te spelen is aanwezig en mevrouw kan dit nog prima zelfstandig bedienen. Ik zie haar nadenken en ik merk dat ik haar op een idee heb gebracht. Dan is het voor mij tijd om mijn route te vervolgen en neem ik afscheid van mevrouw. Ze bedankt mij voor het gesprek en de muziek met de woorden dat ze ontzettend heeft genoten. Voor mij wederom een bevestiging dat het opzoeken van en samen luisteren naar de persoonlijk favoriete muziek van een cliënt geen luxe is, maar een essentieel onderdeel van het welzijn en welbevinden. Je geeft iemand letterlijk het podium om meer te zijn dan alleen de zorgvrager en zet iemand voor een moment in de spotlights als persoon. Ik gun dat iedere cliënt en hoop dat jij na het lezen van deze blog (nog vaker) muziek in gaat zetten tijdens de zorg. Weet je nog niet hoe? Informeer dan bij Ignar Rip naar de training en de mogelijkheden. Je zult nog versteld staan van de grote effecten van muziek tijdens de zorg. Tiana Vertel het verder…….. Facebook Twitter Envelope Linkedin Instagram Whatsapp

Oompje – is zo vrolijk, zo vrolijk…….

Oompje – is zo vrolijk zo vrolijk – 100 jaar, bijna 101 ben je als je voor het eerst bij ons in zorg komt, het is maar een tijdelijk zorg moment, je bent hier namelijk op vakantie. Samen met een nichtje er even lekker tussen uit. Jullie hebben voor een week een huisje gehuurd op de camping. Ik rijd tot aan de slagboom en druk op de bel, als het goed is mogen wij als we zorg komen verlenen het vakantiepark oprijden. De slagboom gaat open, ik volg de route die ik op heb gekregen maar het valt niet mee, na wat heen en weer rijden en zoeken bereik ik dan eindelijk jullie huisje. Ik stap uit mijn auto, het miezert een beetje, ik loop snel richting het huisje, ik kijk door het raam waar ik langs af kom. Ik zie een wat voorover gebogen slanke man met een vrolijke uitstraling en een nog dikke bos wit haar genieten van zijn beschuitje met hagelslag. Ik klop aan, een vrolijke wat zenuwachtig lijkende dame van begin zestig opent de deur. We geven elkaar een hand en stellen ons voor. Kom gauw binnen zegt ze, het is inderdaad wat fris het is herfst het waait maar regent nu gelukkig niet hard. Ze vraagt of ik mij mijn schoenen uit wil doen, de dame is nogal van het alles klinische schoon houden. Ik leg uit dat ik er ben om dhr. te begeleiden bij het douchen en dat dit echt niet gaat op mijn kousen. Maar ik kan wel wat extra blauwe slofjes uit de auto halen en neerleggen zodat ik en mijn collega’s deze bij binnenkomst aan kunnen doen. Ik loop achter haar aan naar de kamer/keuken. Met een harde stem zegt ze OOMPJE de zuster is er, je lacht, geniet en kijkt niet op of om en neemt nog een hap van je beschuit. Nu nogmaals met een nog iets hardere stem herhaald ze OOMPJE de zuster is er. Je lijkt uit een soort trans te komen kijkt opzij met kleine pret oogjes en neemt me van boven tot onder op dan komt er een grote mooie glimlach op je gezicht je knikt een keer kijkt weer voor je en geniet verder van je beschuitje, rijkelijk belegd met hagelslag wat je zo lekker vind. En beetje verwennen mag wel he zegt het nichtje een beetje lachend maar toch wat verontschuldigend. Als je weer een hap genomen hebt gaan beide armen een stuk omhoog en je handen maken het gebaar van een dirigent, je hoofd gaat vrolijk op en neer mee, je bent vrolijk en hebt kennelijk een leuk deuntje in je hoofd. Terwijl jij lekker geniet van je beschuitje en kopje thee krijg ik vervolgens het strakke werkschema van je nicht te horen, wat de bedoeling is en in welke volgorde, dit steekt volgens haar nog al precies, dit lijkt mij meer overigens meer iets wat zij graag wil als dat het noodzaak is. Al gauw zal blijken dat je nichtje een bijna dwangmatige manier van alles in banen lijden heeft en het is niet gauw goed. Een extra druk voor ons, het is altijd lastiger iets volgens iemand anders zijn volgorde te moeten doen in plaats van je eigen manier van werken, daar hoef ik namelijk niet over na te denken want dat gaat op een natuurlijke logische ingedeelde manier. Maar ik ga me best doen en kijk wat haalbaar is en stellen anders langzaam bij. Je woont in zuid Holland hebt geen kinderen, je bent een echte oude vrijgezel, en dus nooit getrouwd geweest, zover ik begrijp ook echt nooit een relatie gehad, net als jou nichtje overigens die is ook altijd alleen gebleven. Jullie lijken in vele opzichten op elkaar. Je was leraar en gaf geschiedenisles, les geven was je lust en leven. Je verteld er tijdens de zorgmomenten nog steeds met veel passie over, je was ook nog eens een geliefde leraar. Dat bleek wel toen je 100 werd, er zijn toen veel oud leerlingen bij je langs geweest, je kende ze niet meer maar vond de aandacht geweldig. Je nichtje heeft als een van je weinige familie leden zich over je ontfermt. Ze neemt jou 2 tot 3 maal per jaar mee op een kleine vakantie, daarnaast bezoekt ze je met enige regelmaat bij je thuis, en zorg dat alles omtrent de zorg goed verloopt ondanks dat ze best een eindje bij jou uit de buurt woont. Jullie hebben en echte klik en dat is ook goed te zien. Ze zorgt goed voor je, misschien zelfs wel iets te goed. Ik ben geheel op de hoogte van wat moet gebeuren, jij hebt je beschuitje en thee inmiddels op.  Ik loop naar de tafel en vraag of je met me mee gaat. Ik moet hard en duidelijk praten je hebt je gehoor apparaten nog niet in en je hoort slecht, ook je zicht is niet optimaal, verder loop je slecht hebt licht urine verlies en nog wat kleine mankementen gerelateerd aan je leeftijd verder lijkt wel nog wel mee te vallen. Je hebt in ieder geval nog heel veel levens vreugde. Je staat op haakt jou arm in de mijne, je kijkt scheef omhoog kijkt me aan met je pret oogjes geeft me een brede glimlach en al zingend loop je mee naar de badkamer. Zingen doe je de hele dag, liedjes uit je jeugd maar ook hele ondeugende en zelf heb je dan het meeste plezier. Je ben een lieve aandoenlijke vrolijke goedlachse cliënt. Het is dan ook altijd fijn te zien dat je weer in mijn route staat. Ik help je om je ochtend jas uit te doen, je maakt een overdreven bibberend geluid brrrr koud zeg je en maakt om dit nog eens te verduidelijken overdreven kouwelijke bewegingen met je lichaam………, de rest moet toch ook nog echt uit we gaan douchen, we zeg je ondeugend, jou mimiek daarbij is goud waard en doet me laten lachen, nee sorry vandaag douche ik niet

Naomi Feil

Naomi Feil is een geweldige vrouw, haar methodiek validation heeft vele ouderen over de hele wereld geholpen en nog steeds geeft validation talloze verzorgende de handvatten, hoe om te gaan met niet verwerkte gebeurtenissen uit het verleden, welke op latere leeftijd naar boven kunnen komen en zich kunnen uitte in vreemd gedrag.

Erik Scherder

Erik Scherder Neuropsycholoog Erik Scherder legt uit waarom muziek werkt. Ik leg uit hoe jij dit in praktijk brengt. Dus werk je met mensen met dementie schrijf je in voor een MuziekGeluk training Mensen met dementie krijgen door het luisteren naar muziek herinneringen terug. Kinderen met autisme leren zich door muziek beter te uiten. Mensen die een herseninfarct hebben gehad, kunnen met behulp van de muziek hun spraak leren verbeteren. https://www.youtube.com/watch?v=rFozzvGaqTQ&feature=emb_logo Erik Scherder heeft aangetoond dat muziek een positief effect heeft op de verbindingen tussen de verschillende gebieden in het brein. Tussen taalgebieden, het geheugen, het bewegingscentrum en tussen alle gebieden waar betekenis wordt gegeven aan zintuiglijke prikkels. https://www.youtube.com/watch?v=HIny8JnOBWE In het ziekenhuis wordt muziek ingezet als middel tegen pijn, stress en angst, bijvoorbeeld ter voorbereiding op een operatie. Zo zijn er nog veel meer voorbeelden te noemen. Alle reden om vaker muziek in te zetten als hulpmiddel in de zorg. Erik Scherder heeft zich verdiept in het effect van muziek op de hersenen.’Door muziek te maken worden taken opgelost die je als man van zestig minder goed zou doen, omdat er een leeftijdsgerelateerde achteruitgang is.’ Als je luistert naar muziek waar je van houdt ontstaan er verbindingen in je hersenen, diep liggende patronen kunnen weer naar boven komen, mensen met dementie voelen intuïtief aan wat hun verzorger wil of bedoelt. Hoe je hiervoor de juiste muziek vindt en hoe je die inzet bij de dagelijkse zorg-handelingen leer je in een MuziekGeluk Training. https://www.youtube.com/watch?v=fBEuwojTktM&feature=emb_logo Van de vorig jaar overleden dirigent Kurt Masur komt de uitspraak “voor iedere muziekdocent die je ontslaat, moet je honderd politieagenten aannemen” Erik Scherder is te veel wetenschapper om de aansprekende oneliner van Kurt Masur zonder reserves te onderschrijven. Maar in feite impliceert hij iets vergelijkbaars wanneer hij erop wijst dat muziek beluisteren, en vooral zelf muziek maken, enorm bijdraagt aan de ontwikkeling van het empathische vermogen. Daar is namelijk wél onderzoek naar gedaan. Scherder: “Gottfried Schlaug heeft aangetoond dat bij kinderen die musiceren de verbindingsbalk tussen de beide hersenhelften, het corpus callosum, groter wordt. Die hersenhelften gaan daardoor beter met elkaar communiceren. En dat is ongelooflijk belangrijk.” waar zit empathie? Hij pakt het plastic hersenmodelletje dat voor hem op tafel ligt, trekt de twee helften van elkaar, en wijst met de vingers naar de doorsnede. “Kijk, hier. Vooral de overbrugging van de voorkant, orbitofrontaal, naar achteren is enorm belangrijk voor de sociale cognitie. Empathie dus. Bij musici zie je het volume van dit soort baansystemenen sterk toenemen.” https://www.youtube.com/watch?v=L6fZNf_W5lQ&feature=emb_logo De Franse geriater Yves Rolland toonde aan dat mensen met alzheimer minder snel achteruit gaan als ze regelmatig bewegen, twee keer per week een uur. In zijn experiment bewogen 67 mensen met alzheimer van gemiddeld 83 jaar twee keer per week een uur. Het ging om stevig wandelen, maar ook om oefeningen voor uithoudingsvermogen, kracht in de benen, en balans. Er was ook een controlegroep, 67 vergelijkbare patiënten kreeg degangbare normale zorg. Na een jaar was de achteruitgang in het uitvoeren van normale dagelijkse activiteiten, bijvoorbeeld opstaan, aankleden, lopen en naar het toilet gaan, bij de getrainde patiënten minder dan bij de ongetrainde. Het verschil was ongeveer een derde. Daarom is beweging’s muziek een van de vijf zorg-gerichte afspeellijsten van de MuziekGeluk methodiek. In de trainingen ervaar je hoe je met behulp van muziek en de spiegel-neuronen mensen gemakkelijk in beweging kunt krijgen. https://www.youtube.com/watch?v=etzw5ZnZFKw&feature=emb_logo Heavy metal goed? Maakt het nog uit wat voor muziek er beluisterd of gespeeld wordt? “Over dat luisteren, daar is literatuur over. Ze hebben non experts naar allerlei soorten muziek laten luisteren, klassiek, tonaal en atonaal, maar ook naar heavy metal. In de studies kwam heavy metal eruit als angst- en stressverhogend. De hartfrequentie gaat omlaag, de bloeddruk gaat omhoog. Dat is een klinisch symptoom van mensen die heel lang chronische stress ervaren. Die muziek heeft dus een negatieve impact opje systeem – als je er niet van houdt tenminste.” Rood of Groen? Scherder pakt zijn laptop erbij en scrollt door de resultaten. Fascinerende aanblik. Hoe langer de rode lijn, hoe sterker het gevoel van agitation bij de luisteraar. Bij een langegroene lijn is sprake van veel joy. Scherder laat zien hoe de lijnen bij klassieke muziek eruit- zien. Een prachtlied van Schumann, erg groen, dus met veel joy. Arnold Schönbergs Erwartung, heel erg rood. https://www.youtube.com/watch?v=uhQl53Og4WE&feature=emb_logo “Houden van” maakt verbinding “Maar als je luistert naar muziek waarvan je houdt, en dat kan dus ook Beethoven of Schönberg of heavy metal zijn, dan zie je heel andere waarden en dat is ook best logisch. Daarom is het zo belangrijk om de juiste muziek te achterhalen bij mensen met dementie. Alleen die muziek gaat mensen gelukkig maken en jou het zorgen gemakkelijker maken. Meer weten volg een MuziekGeluk training.  Als je er niet van houdt, doet alleen de pariëtaallob het een beetje aan de achterkant en de precuneus wordt actief. Hou je er wel van dan zie je in de hersenen allerlei “samenwerkingen” in het netwerk ontstaan, waarbij niet alleen de pariëtaallob, maar ook de dorsolaterale prefrontale cortex een rol speelt. En dat is wat je wilt”. Erik Scherder is inmiddels ook zelf aan het musiceren geslagen. Hij speelt nu al twee jaar viool. “In het programma dat ik met de Finse violist Pekka Kuusisto donderdagavond in het Concertgebouw mocht doen, kom ik in het donker spelend op”. Simpel melodietje. Het lijkt natuurlijk nergens op dat zeg ik ook tegen het publiek. “U vond het niks, en ik ook niet. Maar laten we even in mijn brein kijken. De prefrontale cortex doet echt goed mee! Er worden daardoor taken opgelost, die je als man van zestig anders minder goed zou doen, omdat er een leeftijdsgerelateerde achteruitgang is. https://www.youtube.com/watch?v=GbYQF0ltw0Q&feature=emb_logo Veel mensen denken dat bij dementie hersencellen afsterven. Maar dat is de halve waarheid, zegt Erik Scherder “Sommige hersencellen gaan dood, maar zeker niet alle. Een kenmerk van dementie is atrofie, oftewel verschrompeling. Een kenmerk van dementie is atrofie, oftewel verschrompeling. De zenuwcellen worden kleiner, maar er is nog wel degelijk sprake van stofwisseling in die cellen”. Wat

Anneke van de Plaats

Anneke van der Plaats The Grand Lady van de Nederlandse dementie-zorg Inderdaad Anneke van der Plaats, of zoals ik haar graag noem “The Grand Lady of de Nederlandse Dementie Zorg” heeft zelf dementie. Door hier open mee naar buiten te treden draagt Anneke bij aan het doorbreken van het taboe wat toch altijd nog rond dementie hangt. Tot het laatst toe, blijft Anneke bijdrage aan een betere dementie-zorg. https://www.youtube.com/watch?v=xNAvl9X4rp0 Ik heb het voorrecht gehad om Anneke van der Plaats enkele malen te mogen ontmoeten. Ik heb haar zelfs in zonnetje mogen zetten, toen ze aanwezig was bij mijn theatershow “MuziekGeluk in drie bedrijven”. Na afloop vertelde ze mij hoe blij verrast ze was met de titel die ik haar op mijn site had gegeven. Voor mij is Anneke “The grand lady van de dementie-zorg” omdat haar gedachtegoed stevig is verankerd in de Nederlandse zorg. Haar motto “een gunstige omgeving levert gunstig gedrag op” bekend is bij bijna alle verzorgende van Nederland. Haar trainingen en presentaties hebben bijgedragen aan een betere dementie-zorg in Nederland. Tijdens een congres vertelde Anneke mij dat een goede dementie-zorg niet zonder muziek kan. Muziek is een onderdeel van “een gunstige omgeving”. Hier ontmoet het gedachtegoed van Anneke van der Plaats de MuziekGeluk methodiek van Ignar Rip. Muziek speelt een grote rol bij de beroemde belevingsplekjes van Anneke van der Plaats. Welke muziek je het beste kan gebruiken bij de belevingsplekjes dat leer je op de MuziekGeluk training. Lees deze pagina, bekijk de video’s, leer Anneke en haar gedachtegoed kennen. Wil je meer weten lees dan haar briljante boek “Het demente brein” wat zij samen schreef met Gerke de Boer. “Het Demente Brein” is mijn favoriete boek van Anneke. https://www.youtube.com/watch?v=Tyn_loJ9aRA Anneke van der Plaats werkte tot haar pensioen in 2002 als sociaal geriater en daarvoor als verpleeghuisarts. Ze is altijd een voorloper geweest. Ze richtte als eerste een dagopvangcentrum voor ouderen op en ontwikkelde samen met gerontopsycholoog Ad Nouws de eerste geheugentrainingen. Anneke is medeauteur van “De wondere wereld van dementie” “Het demente brein” “De dag door met dementie” Daarnaast is zij oprichter van het BreinCollectief, een groep deskundigen die zich bezighoudt met mensen met een hersenaandoening. https://www.youtube.com/watch?v=KHbC4Im5nRM Hoe zit het met de invloed van de omgeving op het gedrag van mensen met dementie? “Ik werk al heel lang in de ouderenzorg en altijd vanuit de gedachte dat ik mensen een leuk leven wil bezorgen. Want vroeger was dat in de verpleeghuizen echt niet vanzelfsprekend. Er was alleen één vraag waar ik niet uitkwam: wat gaat er in het hoofd van demente mensen om dat ze zich zo gedragen dat je ze soms wel achter het behang kunt plakken? Dat doen ze echt niet expres, was mijn overtuiging. Samen met een aantal collega’s ben ik me gaan verdiepen in de hersenkunde en zijn we de hersenkunde toe gaan passen op dementie. Het was de ontdekking van mijn leven. Want als je weet waar het gedrag vandaan komt, dan weet je ook hoe je het op kunt lossen. Hoe meer je brein is aangetast, hoe meer je gedrag afhankelijk wordt van de omgeving. En de omgeving kan positief of negatief zijn. Is de omgeving gunstig, dan zal ook het gedrag gunstig zijn en andersom.” https://www.youtube.com/watch?v=cu4aX6omrUc Wat maakt een omgeving ongunstig? “Een ongunstige omgeving is bijvoorbeeld een omgeving met te weinig prikkels. Mensen met dementie hebben dynamische prikkels nodig, zoals beweging en muziek. Als ze een tekort hebben aan prikkels hebben, gaan ze op zoek naar prikkels. Daarom zie je mensen vaak eindeloos door de gangen lopen, want als je loopt komt de wereld om je heen in beweging. Sommigen worden zo moe van dat lopen, dat je ze struikelend door de gangen ziet gaan met het risico dat ze vallen. Beschadigde hersenen kunnen ook niet tegen de stilte. Vandaar dat je mensen met dementie nooit op hun eigen kamer ziet zitten. Hun hersenen vangen in zo’n stille kamer helemaal geen prikkels op. Alles staat voor hen stil. Als ze een paar seconden gezeten hebben, gaan ze dan ook weer verder.” Hoe kun je zorgen voor een gunstige omgeving? “Je kunt prikkels aanbieden door in de gangen beleef-plekjes te maken. Kleine hoekjes waar iets te zien of muziek is te horen. Je moet wel verschillende kleine hoekjes hebben die vanuit de verte goed te zien zijn en waar er minimaal één dynamische prikkel is. Dan gaan de mensen erop af. Ik heb bijvoorbeeld in een verpleeghuis een herenhoek gemaakt met een staande klok en een ouderwetse fauteuil. En voor de vrouwen de babyhoek. Het mes snijdt aan twee kanten: mensen die te veel lopen, die stoppen op een beleef-plekje om even rustig te zitten. En de mensen die te weinig lopen, worden door de familie gevraagd om eens te gaan wandelen. Ook de mensen met dementie die in de nacht rondlopen en dat zijn er veel hebben een tekort aan prikkels. Voor hen maken we bewegende lichtjes op het plafond in hun kamer, dan zijn ze zo in slaap (of je geeft iemand muziek waar hij/zij bij in slaap valt, dan heb je geen pillen meer nodig). Deze dingen gelden overigens niet alleen voor het verpleeghuis, maar ook voor thuis. Maak een fijn hoekje (beleef-plekje) in de kamer waar de persoon met dementie alle leuke dingen om zich heen heeft staan en in zijn eigen lekkere fauteuil kan zitten. Zorg ervoor dat hij vanuit zijn fauteuil de hele kamer kan overzien, met name de deur, waardoor mantelzorger en bezoek naar binnen komen.” Ouderen met dementie gedragen zich regelmatig agressief, waar komt dat gedrag vandaan? “Je hebt een bovenbrein, dat is je denkende brein, en een onderbrein, dat is je gevoelsbrein. In je gevoelsbrein zit de zogenaamde amandelkern, of wel de angstkern. Als er iets onverwachts gebeurt, slaat de angstkern aan. Gevaar! Omdat wij ons denkende brein hebben, kunnen we het angstgevoel beredeneren en kunnen we kiezen hoe we op de angst gaan reageren. Maar mensen met dementie hebben geen toegang meer tot het bovenbrein. Bij hen slaat de

Geert Bettinger

Geert Bettinger is een man die vanuit zijn hart, zijn passie en vanuit zijn eigen ervaring een baanbrekend boek heeft geschreven over onbegrepen gedrag. Onterecht spreken we te vaak over “probleemgedrag” in plaats van “onbegrepen-gedrag”.